Notariusz a tajemnica zawodowa

Notariusz a tajemnica zawodowa

Kwestie tajemnicy zawodowej notariusza w Polsce reguluje ustawa Prawo o notariacie z dnia 14 lutego 1991 r. oraz Kodeks Etyki Zawodu Notariusza uchwały Krajowej Rady Notarialnej. W naszym wpisie opowiemy w klarowny sposób, czym jest obowiązek dochowania tajemnicy przez notariusza i jaki jest jego zakres. Przyjrzymy się również, kiedy tajemnica zawodowa nie obowiązuje – a są takie sytuacje.

Obowiązek zachowania tajemnicy

Zgodnie z aktualnymi aktami, notariusz jest zobowiązany zachować w tajemnicy okoliczności sprawy, o których powziął wiadomość ze względu na wykonywane czynności notarialne. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa także po odwołaniu notariusza. Trzeba przy tym zaznaczyć, że tajemnica obowiązuje także w przypadku niedokonania czynności, nad którą odbywały się prace. Jeśli klient zatrudnił notariusza z intencją przygotowania potrzebnego dokumentu urzędowego, na przykład aktu notarialnego potwierdzającego spisanie umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości, a z jakichś względów owa umowa nie zostanie podpisana, tajemnica również obowiązuje. Mówiąc w uproszczeniu: notariusz nie powinien zdradzać, nad czym pracował ze swoim klientem. Są jednak wyjątki.

Czego zachowanie tajemnicy zawodowej nie dotyczy?

W Prawie o notariacie znajdziemy punkty, które wskazują, kiedy obowiązek tajemnicy ustaje i jakich informacji nie dotyczy. Obowiązek ustaje, gdy notariusz składa zeznania jako świadek przed sądem, chyba że ujawnienie tajemnicy zagraża dobru państwa lub ważnemu interesowi prywatnemu. W takich sytuacjach od obowiązku zachowania tajemnicy może zwolnić notariusza Minister Sprawiedliwości. Obowiązek zachowania tajemnicy nie dotyczy informacji:

  1. udostępnianych na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu,
  2. przekazywanych na podstawie przepisów rozdziału 11a działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.),
  3. udostępnianych na podstawie art. 30035 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505, 1543 i 1655).

– w zakresie określonym tymi przepisami.